Het gesprek met Rutger Buch vindt plaats, twee dagen nadat de verschillende organisaties bij elkaar zaten om het over de manier van samenwerken te hebben. “Maar daar hebben we nog wel een ronde voor nodig”, trapt hij het gesprek af. Niet omdat ze er onderling niet uitkwamen. Integendeel: ze kwamen er simpelweg niet aan toe. Tijdens het overleg raakten de partijen namelijk niet uitgepraat waarin ze elkaar konden aanvullen. “Samenwerken is heel logisch, maar in de praktijk ben je vooral met je eigen ding bezig. En dat zie je bij de andere partijen ook. Door te werken met één agenda werk je vanzelf naar elkaar toe.”

“

Samenwerken is heel logisch, maar in de praktijk ben je vooral met je eigen ding bezig

Rutger Buch voelde het momentum voor een gezamenlijk initiatief. Voor de zomer bleek dat de Werkconferentie die Cirkelstad organiseert aan het einde van het jaar niet door kon gaan. Én op de conferentie van het Transitieteam bleek er een behoefte om met elkaar de verdieping te zoeken. “Ik ben een rondje gaan bellen hoe de verschillende partijen erover dachten om iets gezamenlijks op touw te zetten. En dat gezamenlijks was in mijn ogen het verenigen van onze doelen, namelijk het verankeren van circulair bouwen in de sector. Daar kreeg ik groen licht op. Dat is echt ontzettend waardevol.”

Gemeenschappelijke taal

Het resultaat is een Werkconferentie over het verankeren van Circulair Bouwen. In het nadenken over de inhoud van de conferentie hebben ze gekozen om een gemeenschappelijke taal voor circulair bouwen centraal te stellen. “Wat verstaan we nou onder circulair bouwen?”, verduidelijkt Buch. “Het is namelijk wel zo handig als zowel opdrachtgevers als opdrachtnemers hetzelfde beeld hebben bij circulair bouwen. En dat ook opdrachtgevers op de juiste manier uitvragen en opdrachtgevers weten hoe en wat zij precies moeten leveren.”

“

Leuk dat circulair bouwen, maar wat doet dat met de betaalbaarheid?

Waar de partijen elkaar eveneens in vinden is het streven naar een gezamenlijke werkagenda. “Doel hiervan is om daadwerkelijk te versnellen: we moeten elkaar versterken. Dus als ik het even op Cirkelstad betrek: wij zijn samen met onze cirkelsteden met 260 partijen actief. Hoe kunnen we de kennis die koplopers hebben nu gebruiken om beleid te beïnvloeden c.q. nieuw beleid te maken? Daar zijn natuurlijk andere partijen voor zoals het Transitieteam Circulaire Bouweconomie, maar we kunnen wel op elkaars schouders gaan staan. Als we in elkaars verlengde kunnen werken, dan gaan we daadwerkelijk versnellen.” 

Werkconferentie

De werkagenda krijgt tijdens de Werkconferentie vorm. Voor de Werkconferentie hebben meer dan honderd experts en vertegenwoordigers van andere platforms een uitnodiging gekregen om samen aan de slag te gaan. In verschillende werkgroepen gaan zij met elkaar de diepte in. Overigens loopt Het Nieuwe Normaal wel als een rode draad door deze werkgroepen. “De werkgroepen hangen voor een deel aan de indicatoren van Het Nieuwe Normaal. Daardoor kunnen we per indicator van Het Nieuwe Normaal kijken waar en hoe we het stelsel moeten aanpassen. Dat is de eerste ronde. In ronde twee zetten we de sectoren voorop en kijken we wat nu al met circulair bouwen mogelijk is. Waar staan we en wat is er nodig om het peloton mee te krijgen?”

“

De voortgang maken we ook publiek; ‘jongens, dit hebben we toen afgesproken en waar staan we nu?

Buch haast zich om eraan toe te voegen dat het aanvliegen van de onderwerpen zo breed en evenwichtig mogelijk zijn. “Ik geef als voorbeeld dat wij Het Nieuwe Normaal als standaard zien. Maar er zijn natuurlijk tal van andere partijen die ook met standaarden bezig zijn. Dus deze partijen buigen zich over de vraag: ‘hoe verhouden die standaarden zich tot elkaar?’” Een ander voorbeeld dat hij geeft is de waarde en betaalbaarheid. “Leuk dat circulair bouwen, maar wat doet dat met de betaalbaarheid? Als alles duizend procent duurder is; wat dan? Dat lijkt mij toch een belangrijke randvoorwaarde.”

De werkagenda die deze exercities oplevert, moet de gezamenlijke opgave scherp krijgen. “Het is niet per se nieuw, want de verschillende platforms zijn natuurlijk al lang met allerlei initiatieven bezig. Nieuw is de afstemming van die initiatieven en dat we erop gaan sturen.” Want het blijft niet bij een eenmalige sessie. De weken voorafgaand aan de werkconferentie buigen de partijen zich ook nog over hun eigen samenwerking. “Dat model laten we dan op de gezamenlijke bijeenkomst ook zien.”

Nationale feedback

Twee weken later, tijdens de Week van de Circulaire Economie, staat de presentatie van de nationale werkagenda op het programma. “Vanaf dat moment kan wie wil er ook op reageren en waar nodig aanvullen. Ik hoop echt op een publiek debat. De voortgang daarvan maken we ook publiek; ‘jongens, dit hebben we toen afgesproken en waar staan we nu?.”

Het gesprek over de samenwerking leverde overigens meteen al een lijst op met andere organisaties die ze de volgende keer erbij willen hebben. “Veel van deze organisaties”, benadrukt Buch, “zijn trouwens voor de werkconferentie uitgenodigd en praten dus al mee over de werkagenda. Ik hoop dat veel partijen hun stem laten horen zodat we ze aan de samenwerking kunnen verbinden. Dan gaan we massa creëren.”